พระธรรมเทศนาเรื่อง “ตุริตภาวกถา” (ว่าด้วยความรีบร้อน) แสดงโดย พระพรหมบัณฑิต (เจ้าอาวาสวัดประยุรวงศาวาส) เนื่องในวันสารทไทย เนื้อหาหลักมุ่งเตือนสติการใช้ชีวิตในสังคมยุคปัจจุบันที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบ (Hurry Sickness) โดยยกหลักธรรม “กาลัญญุตา” (การรู้จักกาลเวลา) มาเป็นเครื่องมือในการบริหารจัดการชีวิตและการทำงาน
ท่านเจ้าคุณได้เปรียบเทียบวิถีชีวิตแบบเกษตรกรรมในอดีตที่ “รอได้” ตามฤดูกาล กับสังคมอุตสาหกรรมและบริการในปัจจุบันที่เน้นความรวดเร็ว จนนำไปสู่ความผิดพลาดเสียหาย เช่น การบ่มแก๊สผลไม้ การปั่นหุ้นจนเกิดวิกฤตต้มยำกุ้ง หรืออุบัติเหตุจากความประมาท ท่านได้ยกอุทาหรณ์จากประวัติศาสตร์และคดีดังระดับโลก เช่น คดี O.J. Simpson ที่ศาลยกฟ้องเพราะหลักฐานไม่เพียงพอตามหลัก “ยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย” เพื่อสะท้อนให้เห็นว่า “ความยุติธรรมที่ล่าช้า ยังดีกว่าความอยุติธรรมที่เร่งรีบ” และการด่วนตัดสินใจด้วยอคติย่อมนำมาซึ่งความเดือดร้อนในภายหลัง
นอกจากนี้ ยังมีกรณีศึกษาเรื่อง การบูรณะเจดีย์วัดประยุรฯ ที่ใช้เวลาคิดค้นวิธีป้องกันความเสี่ยงนานถึง 6 เดือน จนได้รับ รางวัล UNESCO Award อันดับ 1 ซึ่งพิสูจน์ว่า “ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม” และการพิจารณาอย่างรอบคอบ (โยนิโสมนสิการ) คือกุญแจสู่ความสำเร็จที่ยั่งยืน
สรุปตอนท้ายสั้นๆ:
ความเร่งรีบขาดสติเปรียบเหมือนการตักอาหารร้อนใส่ปาก ย่อมนำมาซึ่งความเดือดร้อนและเสียหาย
ความสำเร็จที่ยั่งยืนต้องอาศัยความรอบคอบ รู้จักรอคอยจังหวะเวลาที่เหมาะสม (กาลัญญุตา) ดั่งการบูรณะเจดีย์วัดประยุรฯ
ก่อนตัดสินใจทำสิ่งใด ควรพิจารณาให้รอบด้าน ลดอคติ เพื่อป้องกันความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไขได้
