บทธรรมเทศนาเรื่อง “อุปสมกถา ว่าด้วยความสงบ” (สมมติ) มุ่งเน้นการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของ “ความสงบ” (อุปสมะ) ทั้งในระดับกาย วาจา และใจ ตามหลัก พระพุทธศาสนา โดยเน้นย้ำว่าความสงบไม่ใช่เพียงการไม่มีเรื่องวุ่นวายภายนอก แต่เป็นสภาวะภายในที่เกิดจากการฝึกฝน สติ และ ปัญญา ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญในการดำเนินชีวิตในยุคปัจจุบันที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบและความเครียด
เนื้อหาได้นำเสนอแนวทางปฏิบัติที่สามารถนำไปปรับใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน (Life Application) สำหรับ พุทธศาสนิกชน ทุกกลุ่มวัย ตั้งแต่นักเรียน นักศึกษา ไปจนถึงผู้ประกอบอาชีพ เพื่อให้เกิดความสงบอย่างยั่งยืน โดยมีการอธิบายถึง อานิสงส์ ของการเจริญสติ, การลด ละ เลิก อกุศลกรรม, และการสร้าง กุศลธรรม ให้เกิดขึ้นในจิตใจอย่างต่อเนื่อง การบรรยายนี้เปรียบเสมือน คู่มือปฏิบัติธรรม ในการแสวงหา ความสุขที่แท้จริง (True Happiness) ที่ไม่ขึ้นอยู่กับวัตถุภายนอก การเข้าถึงหลักธรรมคำสอนนี้จะช่วยให้ผู้ฟังสามารถบริหารจัดการอารมณ์ และรับมือกับความท้าทายต่าง ๆ ในชีวิตได้อย่างมี ประสิทธิภาพ (Efficiency) และมี คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น (Better Quality of Life) ซึ่งเป็นการส่งเสริมให้เกิด ความยั่งยืนทางจิตใจ (Spiritual Sustainability) ในสังคม
ธรรมเทศนาเรื่อง “อุปสมกถา ว่าด้วยความสงบ” ชี้ให้เห็นว่าความสงบเป็นรากฐานของความสุขที่แท้จริง ต้องอาศัยการฝึกฝนสติและปัญญาอย่างสม่ำเสมอ เพื่อนำไปสู่การมีชีวิตที่มีคุณภาพและยั่งยืน
