1. Religiosity, Spirituality and Happiness in Thailand from the Perspective of Buddhism (Winzer, Samutachak & Gray 2018)
-
งานวิจัยนี้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความศรัทธา/ความเชื่อทางพุทธ (religiosity & spirituality) กับระดับ “ความสุข” (happiness) ในสังคมไทย โดยใช้ข้อมูลสำรวจ (sample ขนาดใหญ่: 25,950 และ 23,671 คน) ในปี 2008 และ 2011.
-
ผลสรุป: ผู้ที่ปฏิบัติตามหลักพุทธ เช่นรักษาศีล 5, ทำบุญ, สวดมนต์วันพระ และมีความกตัญญู มีโอกาสรายงานว่าตนเองมี “ความสุข” สูงกว่าเมื่อเทียบกับผู้ไม่ได้ปฏิบัติเกือบเลย.
-
ข้อดี: ข้อมูลจำนวนมาก, เน้นบริบทไทยโดยเฉพาะ, เชื่อมโยงองค์ความรู้ทางพุทธกับตัวชี้วัดด้านจิตใจสมัยใหม่.
-
ข้อจำกัด: เป็นการสำรวจเชิงสหสัมพันธ์ (correlational) ไม่สามารถสรุป “สาเหตุ” ได้โดยตรง; อาจมีตัวแปรร่วม (confounders) ที่ไม่ได้ควบคุมทั้งหมด; และใช้ข้อมูลสำรวจย้อนหลังซึ่งอาจมีอคติจำ (Recall bias).
-
การใช้งานแนะนำ: หากคุณเขียนบทความหรือพัฒนาเนื้อหาเกี่ยวกับ “พุทธศาสนา & สุขภาวะ (well-being)” ในไทย งานนี้เป็นอ้างอิงที่ดีมาก.
